Atatürk'ün yazdiği şiirler

[!.SaWuRaNLıM.!]

BIR ASKERIN MEZARINA

Surada, kabrin üzerinde konulmus bir,
Beyaz tas var, onun altinda bayraklar
Temevvüç ederken, kelleler uçusurken...
Celâdeti tâbân olurken aldigi cerîhai mevt
Ile bu âlemi hîçîye vedâ etmis bir
Asker yatiyor...
Onun hâbi istirahate çekildigi su
Makberin üzerine rüfekasi eski teessür döktüler.
Kadinlar dümü rizi mâtem oldular. Ihtiyarlar
Nâle eylediler, çocuklar agladilar.
Su sögüt agacinin nim setreyledigi senin
Mezarin üzerine bir zirh baslik ile kiliç hak,
Olunmustur. Iste orasi o kahramani muhteremin
Câyi istirahatidir. Ne mutlu ki, hâki pâye vatan
Ona nâilini intizar olmus!...

MUSTAFA KEMAL
Not:harbiye talebesi iken yazmistir.

[!.SaWuRaNLıM.!]

HAYAT SERENADI

Atatürk'ün Salih Bozok'a yazdigi mektuptan :

"Bir Fransiz sairi hayati söyle tarif ediyor :

Hayat kisadir,
Biraz hayal,
Biraz ask
Ve sonra Allahaismarladik.

Digeri de :
Hayat bostur.
Biraz kin,

KASIDEI ISTIBDAT YAHUT KIRMIZI IZLER

Bir köhne kadit parçasi, bir çehrei menhus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâsi,
Daim mütefekkir görünen, kendine mahsus
Efkâri sakimane ile âleme karsi
Ates saçarak etmede her gün bizi tehdit,
 mali harisanesini eyledi tezyit...
Gördükçe bu mazlumlarini, sinesi magrur,
Tirnaklarini aileler kalbine saplar;
Magdurlarinin her biri bir kûsede aglar,
Katlandi vatan görmege evlâdini makhur...
Birçoklarimiz mahpes-ü menfada süründük.
Ey gazii mecruhu vega dideye döndük.
Ey kanli eliyle vatan âmaline hail,
Ey enmilei sürbu cinayata delâil
Teskil eden ey köhne kadit, katili efkâr,
Ey katili sübbani vatan, katili ahrar,
Ey varligi bir millet için bâdii zillet.
Ey çehresi ifrite veren dehseti vahset,
Zindanlari, menfalari, mahpesleri doldur,
Ziniciri esaretle bütün hisleri dondur.
Tesmimi nefes, nefyi ebet, sonra denizler..
Her girdigin evlerde durur kirmizi izler...
Kâbusi hiyanetle vatan can çekisirken
 timizi dendani harisin kemirirken
Bir gün Rumeli daglari envara boyandi;
Hürriyetin enfasi ile herkes uyandi.


MUSTAFA KEMAL

[!.SaWuRaNLıM.!]

BE***E HÂDISESI IÇIN

Çikiyor gönüllere istimdadi
Sâmiamda vatanin feryâdi
Ç ikiyor gönüllere istimdadi
Yarali bir ananin evlâdi
Etmesin mi anaya imdadi?

Rumeli can veriyor yok mu ilaç.
Edelim sihhatini istimzaç;
Etmeyelim kimseyi izaç?

Zirhlilar her yeri tehidt ediyor,
Makedonya bunu tes'it ediyor.
Inkirazi bize teyit ediyor.

Yemenin purisi malumu cihan
Ne için eyledi millet isyân?
Zulme ister mi bu yoldan burhan
Turuskalar bile aldi meydan

Hani kânun-u adaâlet nerede?
Mülk-ü millette himâye saadet nerede?
Haricen mülk-ü himaye nerede?
Bizde evvelki secaat nerede?

Gelse Ertugrul söhret-i pervas
Eder elbette tahayyür ibraz
Vatanin feyzine kâdir olamaz
Yeniden fethine verseydi cevâz...

Yildirim görse su ahvâlimizi
Ates kahri yakar hâlimizi,
Af eder mi bizim efâlimizi,
Mahveder cumle-i emsâlimizi,

Ey büyük Fâtih'i Istanbul'un...
Bu revs olmadi mi makbulün
Sây ile toplanilan mahsulün
Berhava oldu fakat meçhulün...

Yazik oldu Vatana âh yazik...
Her agizdan çikiyor: Eyvâh yazik!..
Acisin bizlere, âh yazik!

MUSTAFA KEMAL
· Sinop 25 Kânunu Evvel 321 (1905)

[!.SaWuRaNLıM.!]

HAKIKAT NEREDE?

Gafil, hangi üç asir, hangi on asir
Tuna ezelden Türk diyaridir.
Bilinen tarihler söylememis bunu
Kalkiyor örtüler, örtülen dogacak,
Dinleyin sesini dogan tarihin,
Aydinlikta karalti, karatida safak
Yalan tarihi gömüp, dogru tarihe gidin.

Asya'nin ortasinda Oguz ogullari,
Avrupa'nin Alplerinde Oguz torunlari
Dogudan çikan biz
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz
Türk sadece bir milletin adi degil,
Türk bütün adamlarin birligidir.
Ey birbirine dis bileyen yiginlar,
Ey yigin yigin insan gafletleri
Yirtilsin gözlerdeki gafletten perde,
Hakikat nerede?


MUSTAFA KEMAL