OZAN
Ozan pencereden yine dışarıyı izliyor,
Elindeki tespihi ağır, ağır çekiyor.
Bu sefer yüreği kan ağlıyor!
Ve bunu kimse bilmiyor.
Ozanın yarası bir türlü kapanmıyor,
Acılar üstüne acı çekiyor.
Bu sefer derdi büyük sıkıntı içinde,
Biri gelip de bu yarayı sarmıyor.
Ozanı pencerede görenler,
Manzarayı izliyor sanıyorlar.
Bilmiyorlar ki ozanın neler çektiğini,
Yaşadığı hayattan bıktığını bilmiyorlar ki.
Ozan bugün bir başka ozan,
Biraz hüzünlü, biraz da derbeder.
Kara bulutlar sarmış dört bir yanını,
Sanki Azrail birazdan alacak onun canını...
09/01/2007
asker yazdığım bir şiir bu.
ozan adındaki de benim yani bu şiiri kendi adıma yazdım.