Gittin&
Ben arkandan sadece baktım.Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki&gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.O karanlıkta yolumu kaybedeceğim&diyecektim sana.Konuşamadım&
Gittin&
gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.Öylesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu,bacağımı bu kadar acı duymazdım.Acım yaş olup akmalıydı gözümden.Ağlayamadım&
Gittin&
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden. Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten?! ürperirdin yine biliyorum.Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini,gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.Tutamadım&
Gittin&
bir yıkım gibiydi gidişin.Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde. Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kes yenilmişti. Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım.Kalkamadım&
Gittin&
oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum. Hazırdım gidişine.Kaçak zamanları yaşıyorduk.Zaman bitecek ve sen gidecektin.Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım. Başlayamadım&
Gittin&
bir şey söyledin mi giderken?KAL dememi istedin mi?Son bir kez SENİ SEVİYORUM dedin mi? BEKLE BENİ DÖNECEĞİM diye umut verdin mi?Beynim öylesine uğulduyordu ki&Duyamadım&
Gittin&
Nereye gittiğin önemli değildi.Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan,iki metre ötemde de fark etmiyordu.Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.Kurtulmalıydım senden,bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım.Kurtulamadım&
Gittin&
unutulanların arasına katılmalıydın Anıları bir sandığa koyup hayatı bir yerinden yakalamalıydım. Bu aşk noktalanmalıydı,bu sevdadan vazgeçmeliydim. Yapamadım&
Gittin&
bir okyanusun ortasında,tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık.
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde. Bil ki seni& unutamadım